ฉันเริ่มเดินทางเดี่ยวได้อย่างไร

วันนี้ 5 ปีที่ผ่านมาฉันเริ่มต้นการผจญภัยการเดินทางเดี่ยวของฉันมันเริ่มต้นด้วย #TourduPisa จนถึงวันนี้ฉันยังคงมีภาพการเดินทางนั้นเป็นพื้นหลังของโทรศัพท์ มันกระตุ้นให้ฉันทุกวันเพื่อให้ได้ประโยชน์สูงสุดจากมัน

ในคืนวันเสาร์ฉันอยู่กับเพื่อนบางคนกำลังดื่มและพูดคุย เราคุยกันถึงวันหยุดของฉันและฉันยังไม่ได้จองของฉัน คู่รักสามคนจะพบกันอย่างใกล้ชิดกับปิซา (อิตาลี) เป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ที่ชายหาด ด้วยหัวบ้าฉันบอกว่าฉันจะวนรอบที่นั่น…ปฏิกิริยาของพวกเขา .. แน่นอน ..

ฉันรักการขี่จักรยาน แต่ในเวลานั้นฉันมีจักรยานของเมืองอัมสเตอร์ดัมเท่านั้นที่มีลักษณะเหมือนด้านล่าง จักรยานที่เรียบง่ายนี้พาฉันไปที่สถานีรถไฟผับและซูเปอร์มาร์เก็ต นั่นก็เป็นเพียงการฝึกปั่นจักรยานสิ่งที่ฉันทำ เช้าวันรุ่งขึ้นฉันตัดสินใจซื้อจักรยานทัวร์ Cortina ที่ Fietsenwinkel.nl ไม่ใช่ราคาแพงบ้า แต่หลังจากการวิจัยบางอย่างฉันเชื่อว่ามันเป็นจักรยานที่ดี

อะไรทำให้ฉันตัดสินใจที่จะทำการเดินทางที่บ้าคลั่งนี้

ฉันมีความสนใจใหญ่สามประการคือการตลาดการเดินทางและกีฬา ผมย้ายไปอัมสเตอร์ดัมเล่นฟุตบอลที่นั่นกับเพื่อน ๆ แต่ได้รับบาดเจ็บ "หน้าแข้ง" อาการบาดเจ็บที่น่ารำคาญและต้องไปหานักกายภาพบำบัดสัปดาห์ละสองครั้งและออกกำลังกายทุกวัน แน่นอนว่าฉันเป็นนักเรียนและเพิ่งย้ายไปอัมสเตอร์ดัมและความตั้งใจที่จะออกไปข้างนอกนั้นแข็งแกร่งกว่าความตั้งใจที่จะทำแบบฝึกหัด แฟนของฉันเลิกกันไม่เล่นกีฬาทำงานมากขึ้น (นั่ง) ทำอาหารด้วยตัวเองน้ำหนักเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มันปลุกฉันและตระหนักว่าคนเดียวที่สามารถเปลี่ยนนิสัยการกินการนั่งและความเกียจคร้านนี้ได้คือฉัน ฉันเองที่ต้องทุ่มเทอย่างหนักเพื่อที่จะฟิตรู้สึกดีขึ้นเมื่อคุณรู้สึกดีขึ้นคุณจะสามารถเอาชนะทุกความท้าทายในชีวิตได้

ชุดแรกของเป้าหมาย

ในเวลานั้นฉันทำงานที่ Discovery Channel เบเนลักซ์สิ่งที่เป็นสปอนเซอร์ให้กับ Masters Masters เมื่อรวมกับเพื่อนร่วมงานและพันธมิตรของ Discovery Channel เราได้ตัดสินใจที่จะทำการ 18KM Mud Run ใน 16th ของเดือนมีนาคม 2013 ฉันเพิ่งลงทะเบียนสำหรับ 18KM ที่รันผ่าน Mud ด้วย 10C หรือไม่ ฉันทำ…เอ่อฉันต้องฝึก .. แต่มันก็ทำให้ฉันมีเป้าหมายด้วย

ฉันจำได้ว่าฉันตั้งเป้าหมายการฝึก สัปดาห์แรกทุกวัน 5 / 6 กิโลเมตรรอบสวน หลังจาก 2KM ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะตายอัตราการเต้นของหัวใจสูงไม่สามารถควบคุมลมหายใจของฉันได้เลย ฉันตัดสินใจจบรอบเดินวิ่งและตื่น ในวันถัดไปขาแคบแน่นอน แต่ฉันต้องไป ไม่มีตัวเลือกฉันบอกตัวเองแค่ไปทุกวันและคุณจะดีขึ้นมันจะง่ายขึ้น ตลอดทั้งสัปดาห์ฉันต้องทนทุกข์ทรมาน ในวันอาทิตย์ฉันวางแผนที่จะพักหนึ่งวันในวันจันทร์ฉันรู้สึกว่าตัวเองดีขึ้นแล้ว ด้วย 6 สัปดาห์ที่จะไปมันให้พลังงานแก่ฉันต่อไปตื่นขึ้นทุกเช้าแล้วออกไปวิ่งไม่ว่าอากาศหรืออากาศจะหนาวแค่ไหน

วันเกณฑ์ทหาร

สัปดาห์ก่อนปรมาจารย์โคลนอยู่ที่ 5 'C องศาและฉันรู้ว่าเราต้องลุยน้ำและโคลน ความกลัวเพิ่มขึ้นฉันฝึกหนักพอหรือยัง? ฉันฟิตพอที่จะจบ 18KM หรือไม่? ในวันที่ 16 มีนาคมฉันได้รับเพื่อนร่วมงาน 3 คนและเราต้องไปวันนี้เป็นวัน ฉันมองไปที่อุณหภูมิ 8 องศาเซลเซียส! อย่างน้อยมันก็อุ่นกว่าช่วงที่เหลือของสัปดาห์😄เป็นงานที่มีการจัดการที่ยอดเยี่ยมมีสิ่งกีดขวางมากมายวิ่งเลนโคลนและน้ำ มันหนาวมาก แต่ก่อนที่ฉันจะรู้ว่าเราทำเสร็จแล้วฉันก็อยู่ในสถานะไหลและอยู่ที่นั่นจนกระทั่งฉันไปถึงเส้นชัย นี่เป็นชัยชนะที่น่าอัศจรรย์! ฉันต้องการมากขึ้น!

อะไรต่อไป?

หลังจาก MUD Masters ฉันต้องการการท้าทายอีกครั้งเพื่อให้มีความแข็งแรงและทำให้ใจของฉันมุ่งสู่เป้าหมายที่ยิ่งใหญ่กว่า แต่ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไร ไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้! เมื่อการสนทนาเกิดขึ้นในคืนวันเสาร์ฉันรู้ว่านี่เป็นความท้าทายที่ฉันกำลังมองหา มันจะทำให้ฉันเครียดทั้งทางร่างกายและจิตใจในที่ลึกและยืดขีด จำกัด ของฉัน แต่เพียงพอโดยไม่จมน้ำ (อย่างน้อยนั่นคือสิ่งที่ฉันหวังไว้)

เป้าหมายใหญ่: ขี่จักรยานไปปิซา

สำหรับทัวร์ปั่นจักรยานนี้ฉันต้องเตรียมอาหารจักรยานเส้นทางและการฝึกอบรมแน่นอน ฉันมี 3 เดือนในการทำสิ่งนี้ทั้งหมด เมื่อผู้คนรอบข้างได้ยินเกี่ยวกับแผนการที่จะขี่จักรยานไปยังเมืองปิซาพวกเขาตอบโต้ด้วยวิธีที่แตกต่างกันบางคนสนับสนุนบางอย่างที่ฉันเป็นบ้าบางคนก็ไม่ได้ทำ ในวันที่ 6th กรกฎาคมฉันเริ่มการเดินทางของฉัน วันแรกจบลงที่กรุงบอนน์ประเทศเยอรมนี (ฉันล่วงหน้าฉันจองโฮสเทลที่ยอดเยี่ยมดังนั้นฉันจึงมีเตียงนอนปกติในคืนแรก) วันที่สองทำให้มันถึงไมนซ์

วันที่สามฉันมีความท้าทายทางร่างกายที่สำคัญ

เครื่องแต่งกายของฉันไม่ดีพอและเริ่มเการะหว่างก้นและอานของฉันสิ่งนี้ต้องการความมุ่งมั่นที่จะปีนอานอีกครั้งทุกเช้า แต่ฉันทำให้มันเป็นฝรั่งเศสระหว่างทางไปสวิตเซอร์แลนด์เพื่อข้ามเทือกเขาแอลป์ที่แผลหายดี ในฐานะที่เป็นแฟนตัวยงของการขี่จักรยานและตูร์เดอฟรองซ์ฉันรู้สึกประหลาดใจ / แต่ก็“ ประหลาดใจ” ที่ภูเขา ฉันจองโฮสเทลของฉันบนยอดเขา (สำหรับ 3 วันรวมถึงวันที่เหลือ) ดังนั้นฉันจึงตั้งเป้าหมายไว้สำหรับวันนั้น ขึ้นไปตามยอดเขา 140KM และ 15KM ข้างบนสุดและโฮสเทลของฉันฉันเพิ่งเสร็จสิ้น ขาของฉันไปไหนไม่ได้อีกแล้ว มันไม่ได้รู้สึกดี แต่ฉันรู้ว่าฉันให้ทุกอย่างที่ฉันมีในวันนั้น บางครั้งคุณได้รับความพ่ายแพ้จัดการกับมันและหาวิธีที่จะไปถึงเป้าหมายของคุณ ฉันเลยจองโรงแรมนอนเหมือนเด็ก เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากฉันทานอาหารเช้าง่ายๆและฉันขี่จักรยานไปที่โฮสเทลของฉันเพื่อพักผ่อนอีกสองวัน

ดูที่นี่บางแทร็กที่ฉันขี่จักรยานไประหว่างทางไปปิซา

เมื่อคุณคิดว่าจากนี้ไปทุกอย่างจะง่ายขึ้น

ชีวิตก็เหมือนการขี่จักรยานเมื่อคุณคิดว่าทุกอย่างเป็นไปอย่างง่ายดายคุณจะต้องเผชิญกับความท้าทายที่คุณจะเอาชนะได้ ดังนั้นในทัวร์ขี่จักรยานไปยังเมืองปิซา ฉันคิดว่าถ้าฉันขี่จักรยานใกล้แนวชายฝั่งมันจะเป็นถนนเรียบ (เหมือนที่เรามีที่แนวชายฝั่งดัตช์) แต่ฉันสามารถบอกคุณได้แล้วตอนนี้อิตาลีจากมิลานถึงปิซานั้นไม่แบนเลย ฉันเคยเห็นเนินเขาของ 18% เมื่อฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องยากที่จะทำฉันคิดถึงเพื่อน ๆ และญาติ ๆ ที่มีสิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่าที่จะต่อสู้เหมือนผู้ตายพวกเขาไม่มีทางเลือก พวกเขาต้องต่อสู้ทุกวันโดยไม่รู้ว่าจะไปถึงเส้นชัยหรือไม่ ฉันไปที่นี่เพราะเลือกเพราะฉันต้องการความท้าทายนี้ ไปและไล่ตามเป้าหมายของคุณ

เสร็จสิ้นในปิซา

ทริปนี้พาฉันออกจากเขตความสะดวกสบายของฉันอย่างสมบูรณ์ฉันเรียนรู้ที่จะเชื่อใจตัวเองอย่างเต็มที่ในทุกสถานการณ์ จากการฝึกอบรมการวางแผนทำให้เส้นทางตื่นขึ้นมาโดยไม่รู้ว่าฉันจะนอนที่ไหนในเย็นวันนั้นและทำให้แน่ใจว่าฉันพบสถานที่ปลอดภัยใช้เวลากลางคืนเตรียมอาหารพูดภาษาอื่นหรือถ่ายภาพเพื่อความทรงจำที่ยั่งยืนตลอดไป ทัวร์นี้มีทุกอย่างและทำให้ฉันเติบโตเป็นคน

ฉันจะไม่มีวันลืมช่วงเวลาในปิซาที่เพื่อน ๆ รอคอยและเราจะเฉลิมฉลองหลังจากปั่นจักรยานมาสามสัปดาห์ การเดินทางครั้งนี้ทำให้ฉันมีแรงบันดาลใจไม่มีอะไรเป็นไปไม่ได้ตั้งเป้าหมายใหญ่เผชิญกับความท้าทายใหม่ ๆ และมอบทุกสิ่งที่คุณมี นั่นคือตอนที่ฉันตัดสินใจเดินทางเข้าประเทศจีนและเริ่มแบกเป้เที่ยวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้