Yalnız seyahate nasıl başladım

Bugün tam olarak 5 yıl önce yalnız seyahat serüvenlerime başladım, hepsi #TourduPisa ile başladı. Bu tarihe kadar telefonumun arka planı olarak hala bu seyahatin resmine sahibim. Her gün beni en iyi şekilde değerlendirmek için motive ediyor.

Bir cumartesi gecesi bazı arkadaşlarımla bir şeyler içip sohbet ettik. Tatillerimizde görüştük ve benimkine henüz yer ayırtmadım. Üç çift sahilde bir hafta boyunca Pisa'ya (İtalya) yakın buluşacaktı. Çılgın kafamla orada döneceğim dedim… tepkisi .. Tabii ..

Bisiklete binmeyi seviyorum ama o anda sadece aşağıdakine benzeyen bir Amsterdam şehir bisikletim vardı. Bu basit bisiklet beni tren istasyonuna, pub'a ve süpermarkete getirdi. Bu aynı zamanda yaptığım tek bisiklet eğitimi oldu. Ertesi sabah Fietsenwinkel.nl'de Cortina tur bisikleti almaya karar verdim, çılgınca pahalı bir bisiklet değil, ancak bazı araştırmalardan sonra güvenilir bir bisikletti.

Bu çılgın yolculuğa karar vermemi sağlayan nedir?

Üç büyük tutkum var: Pazarlama, Seyahat ve Spor. Amsterdam'a taşındım, orada arkadaşlarımla futbol oynadım ama "incik atelleri" yaralandı. Can sıkıcı bir yaralanma ve haftada iki kez fizyoterapiste gitmek ve her gün egzersiz yapmak zorunda kaldı. Tabii ki öğrenciydim ve Amsterdam'a yeni taşındım ve dışarı çıkma isteği, egzersizleri yapma isteğinden daha güçlüydü. Kız arkadaşım ayrıldı, spor yok, daha çok çalışıyor (oturarak), kendim pişiriyor, gittikçe daha fazla kilo aldım. Beni uyandırdı ve bu yeme, oturma ve tembellik alışkanlığını değiştirebilecek tek kişinin BENİM olduğunu fark etti. Zinde olmak, daha iyi hissetmek için çok çaba sarf etmesi gereken ME'sidir, daha iyi hissettiğinizde hayatınızdaki her zorluğu kazanabilirsiniz.

İlk HEDEF seti

O sırada Discovery Channel Benelux’de Mud Masters’a sponsorluk yapan kişi olarak çalışıyordum. Discovery Channel'ın meslektaşları ve ortaklarıyla birlikte, Mart 18'in 16'inde 2013KM Çamur Koşusu yapmaya karar verdik. WTF, Muhtemelen 18C 'ile Çamurdan geçen 10KM'e kaydoldum mu? Yaptım… Kahretsin eğitmem gerekiyor .. ama aynı zamanda bana doğru çalışabileceğim bir hedef verdi.

Eğitim hedeflerimi belirlediğimi hatırlıyorum. Her gün ilk hafta, parkın etrafındaki 5 / 6 kilometre. 2KM'den sonra kendimi ölmek gibi hissetmek, yüksek bir kalp atış hızı, nefesimi kontrol edemiyorum. Bit Turu bitirmeye karar verdim, koşuya yürüdüm, uyanmaya koşuyorum. Ertesi gün, kesinlikle sıkışık bacaklar, ama gitmek zorunda kaldı. Hayır seçenek, kendime her gün gidiyorum ve daha iyi olacaksınız, daha kolay olacak. Bütün hafta boyunca acı çektim. Pazar günü bir gün dinlenmeyi planladım, pazartesi günü zaten daha iyi olduğumu hissedebiliyordum. 6 haftalar sürecek haldeyken bana her sabah uyanmaya ve havaya veya soğuğa bakmadan koşuya gitme enerjisini verdi.

D günlük  

Çamur Ustaları'ndan önceki hafta sıcaklık 5 ° C idi ve su ve çamurdan geçmemiz gerektiğini biliyordum. Korku ortaya çıktı, yeterince sıkı çalıştım mı? 18 km'yi bitirecek kadar uygun muyum? 16 Mart'ta 3 meslektaşım tarafından alındım ve gitmemiz gerekiyordu, BU gün oldu. 8 Santigrat dereceye baktım! En azından haftanın geri kalanından daha sıcaktı 😄 Çok sayıda engel, koşu şeritleri, MUD ve SU ile harika bir yönetilen olaydı. Çok soğuktu ama bitirdiğimizi fark etmeden önce akış durumuna girdim ve bitiş çizgisine ulaşana kadar orada kaldım. Bu inanılmaz bir zaferdi! Daha fazla istiyorum!

Sıradaki ne?

Çamur Ustaları'ndan sonra, karar verebilmek ve fikrimi daha büyük bir hedefe yönlendirmek için başka bir zorluğa ihtiyacım vardı ancak henüz hangi hedefi bilmiyordum. Hiçbir şey imkansız değildir! Konuşma o Cumartesi gecesi olduğunda bunun aradığım zorluk olduğunu biliyordum. Beni zihinsel ve fiziksel olarak derinlere atar ve sınırlarımı zorlardı ama boğulmadan yeteri kadar. (En azından umduğum şey buydu.)

Büyük hedef: Pisa'ya bisiklet sürmek

Bu bisiklet turu için yemek, bisiklet, rota ve tabii ki antrenman hazırlamak zorunda kaldım. Tüm bunları yapmak için 3 ayım vardı. Etraftaki insanlar Pisa'ya dönüşme planını duyduklarında farklı şekillerde tepki verdiler, bazıları delice olduğumu, bazıları benim yapamayacağımı destekledi. Temmuz ayının 6'inde yolculuğuma başladım. İlk gün Bonn Almanya'da sona erdi. (Ben harika bir pansiyon rezervasyonu, bu yüzden ilk gece uyumak normal bir yatak vardı) ikinci gün Mainz için yaptı.

Üçüncü gün büyük bir fiziksel zorluk yaşadım. 

Kıyafetim yeterince iyi değildi ve benim serseri ve eyer arasında çizilmeye başladı, bu her sabah eyere tekrar tırmanmak için çok fazla irade gerektiriyordu. Ancak İsviçre'ye giderken yaranın geri kalan günlerinde yaranın iyileştiği Alpleri yenmeyi başardım. Bisiklete binmenin ve Tour de France'ın büyük bir hayranı olarak şaşırdım / dağların da “şaşırttı”. Benim pansiyon (üstünde 3 günleri dahil dinlenme günleri dahil) dağın tepesinde rezervasyonu, bu yüzden o gün için belirlenen hedefim vardı. Ater 140KM tepeleri ve 15KM önce üst ve benim pansiyon sadece bitmişti. Bacaklarım artık etrafta dolanamıyordu. İyi gelmedi ama o gün için sahip olduğum her şeyi verdiğimi biliyordum. Bazen bir aksilik elde edersin, onunla uğraşır ve hedeflerine ulaşmanın bir yolunu bulursun. Bu yüzden bir otel rezervasyonu, bebek gibi uyudum. Ertesi sabah, kolay bir kahvaltı yaptım ve diğer iki gün rahatlamak için hostelime doğru yola koyuldum.

Pisa yolunda bisiklete bindiğim bazı pistlere göz atın

Düşündüğünde, bundan sonra her şey kolay gidiyor

Hayat bisiklete binmek gibidir, her şeyin kolay gittiğini düşündüğünüzde üstesinden gelmek zorunda olduğunuz başka bir zorluğa varacaksınız. Yani Pisa bisiklet turunda da. Kıyı şeridinin yakınında bisikletle gidersem düz yol olacağını düşünmüştüm. (Hollanda sahil şeridinde olduğu gibi) Ama size söyleyebilirim ki, Milano'dan Pisa'ya İtalya hiç düz değil. 18% 'in tepelerini gördüm. Bunun yapılması zor bir şey olduğunu düşündüğümde, ölenler gibi savaşacak daha büyük şeyleri olan arkadaşları ve akrabaları düşündüm, başka seçenekleri yoktu. Her gün, bitiş çizgisine bile gelip gelmeyeceklerini bilmeden savaşmak zorundalar. Ben sadece burada dolaşıyorum çünkü bunu tercih ediyorum çünkü bu mücadeleyi istedim. Devam et ve hedeflerini takip et.

Pisa'da bitirin

Bu gezi beni tamamen rahatlık alanımdan çıkardı, her durumda kendime tamamen güvenmeyi öğrendim. Eğitimden, planlamadan, rotaya koymaktan, o akşam nerede uyuyacağımı bilmeden uyanmak ve geceyi geçirdiğim, güvenli bir yer bulduğumdan emin olmak, yemek hazırlamak, başka bir dil konuşmak veya sonsuza dek süren hatıralar için fotoğraf çekmek. Bu tur her şeye sahipti ve beni bir insan olarak yetiştirdi.

Pisa'da arkadaşların beklediği anı asla unutmayacağım ve bisikletle geçen çok zor üç haftadan sonra kutladığımız anı. Bu gezi bana ilham verdi, hiçbir şey imkansız değil, büyük hedefler koy, yeni zorluklarla yüzleş ve sahip olduğun her şeyi ver. İşte o zaman Çin'e gitmeye ve Güney Doğu Asya'yı sırt çantasıyla gezmeye karar verdim.

Telefonumun arka planı <3

Gotthardpas'ta İsviçre Alpleri'nde. Bu, # TurduPisa'mın en yüksek noktasıydı ve o kadar büyük bir hatıra ki aşağıya bakıp her şeyi başardığınızı fark ettim.