Πώς το ποδήλατο στη Νότια Αμερική άλλαξε τη ζωή μου
{GUESTPOST} Γράφτηκε από τον Freddy Gomes – Τον Δεκέμβριο του 2016 ξεκίνησα το ταξίδι μιας ζωής. Αφού πέρασα μερικούς μήνες στο Ρίο ντε Τζανέιρο, ήμουν έτοιμος να διασχίσω την ήπειρο της Νότιας Αμερικής, μέχρι το Κίτο του Ισημερινού. Είχα αγοράσει ένα ποδήλατο για 80 $ και ήξερα ότι θα ήταν μια τεράστια πρόκληση γιατί ταξίδευα χωρίς χρήματα.
Ποδήλατο 80 $, 75 ημέρες, ποδηλασία 3200 χλμ σε 5 χώρες στη Νότια Αμερική.
Η διαδρομή θα με οδηγούσε μέσα από τις πολιτείες του Ρίο ντε Τζανέιρο, του Σάο Πάολο και του Μάτο Γκρόσο ντο Σολ στη Βραζιλία (μετά την επαφή με τα σύνορα με την Παραγουάη). Από εδώ ταξίδεψα μέσω της Βολιβίας, του Περού και θα τελείωνα το ταξίδι μου μετά από σχεδόν 3 μήνες στο Κίτο.
Αυτό το απίστευτο ταξίδι άλλαξε τη ζωή μου και να γιατί:
Έπρεπε να αντιμετωπίσω τους φόβους μου
Η ιδέα να πάω σε μια περιπέτεια με τόσες πολλές αβεβαιότητες με τρόμαξε. Θα ήταν διαφορετικό από οτιδήποτε είχα κάνει ποτέ, και παρόλο που ήξερα ότι το να βγω εντελώς από τη ζώνη άνεσής μου θα ήταν μια πολύ πολύτιμη εμπειρία, είχα τις αμφιβολίες μου.
Ένα από τα πράγματα που με τρόμαξε περισσότερο, ήταν να πρέπει να περάσω τις νύχτες μου έξω. Πού θα κοιμόμουν; Πώς θα κρατούσα τον εαυτό μου ασφαλή;
Μέχρι το πρωί του ταξιδιού μου δεν ήμουν σίγουρος αν θα είχα το θάρρος να πηδήξω σε αυτό το ποδήλατο. Αλλά επειδή το έκανα, με έκανε πιο δυνατό. Με κάθε μέρα που περνούσε και κάθε οπισθοδρόμηση που έπρεπε να υπομείνω, έγινα πιο σίγουρος και συνειδητοποιούσα πώς ορισμένα συναισθήματα μας ξεγελούν ώστε να πιστεύουμε ότι υπάρχουν στόχοι που δεν μπορούμε να επιτύχουμε.
«Ίσως το ταξίδι να μην έχει να κάνει τόσο με το να γίνεις τίποτα. Ίσως πρόκειται για το να μην ταιριάξεις ό,τι δεν είσαι στην πραγματικότητα, ώστε να μπορείς να είσαι αυτός που ήσουν στην αρχή…»
- Άγνωστο
Κοίταξα καλά στον καθρέφτη
Δεν υπήρχε τίποτα τόσο δύσκολο από το να περάσω μια νύχτα κοιμώμενος έξω, ειδικά στην αρχή της περιπέτειάς μου. Αυτές ήταν στιγμές που ήμουν ολομόναχος με τις σκέψεις μου και περνούσα ώρες σκεπτόμενος διάφορα πράγματα στη ζωή μου. Εκείνες τις πρώτες φορές είπα στον εαυτό μου ότι το να κοιμάμαι έξω ήταν η περιπέτεια, ότι δεν ήταν αυτή η πραγματικότητά μου.
Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι ήταν στην πραγματικότητα η πραγματικότητά μου. Είχα περάσει χρόνια εστιάζοντας πάρα πολύ στις περιπέτειές μου και πολύ λίγο στο πώς να δημιουργήσω ένα σταθερό εισόδημα για τον εαυτό μου. Ίσως ένιωσα κάποιο είδος άνεσης που είχα λίγα χρήματα να ξοδέψω. Ήταν όμως η ώρα να γίνει μια αλλαγή. Όχι επειδή ξαφνικά σκέφτηκα ότι τα χρήματα ήταν σημαντικά, αλλά κυρίως επειδή δεν δούλευα για να αξιοποιήσω πλήρως τις δυνατότητές μου.
Μου έμαθε για την υπομονή
Μετά από μια πολύ δύσκολη πρώτη μέρα ποδηλασίας προς την «Πράσινη Ακτή» μεταξύ των πόλεων του Ρίο ντε Τζανέιρο και του Σάο Πάολο, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι έκανα μόνο 37,5 μίλια. Ρώτησα τον εαυτό μου πώς θα τα κατάφερνα ποτέ στο Κίτο ή ακόμα και στη Μπογκοτά.
Το θέμα είναι ότι με κάθε μίλι ήμουν ένα βήμα πιο κοντά στον τελικό μου στόχο. Υπήρχαν μέρες που έσπρωχνα το ποδήλατο σε ένα βουνό για ώρες και ένιωθα έτοιμος να τα παρατήσω.
Άρχισα να καταλαβαίνω πραγματικά ότι κάθε είδους πρόοδος, όσο μικρή κι αν ήταν, ήταν σημαντικό μέρος αυτού του ταξιδιού και της ζωής γενικότερα. Όλα είναι θέμα συνέπειας.
«Αν σας τρομάζει, ίσως είναι καλό να δοκιμάσετε…»
- Seth Godin
Ο Freddy Gomes (35) λατρεύει να γράφει για τις περιπέτειές του και για τον ιστότοπό του Mindelocaboverde.com. Είναι ο ιδρυτής του Ίδρυμα Σονβέλα, που δραστηριοποιείται κυρίως στο Πράσινο Ακρωτήριο
